Edith Beek, slechts 9 jaar oud, was een typisch meisje uit Gouda. Ze woonde aan de Lange Tiendeweg, ging naar de Casimirschool en genoot van zwemmen in het Spaardersbad en buitenspelen met vriendinnetjes in de Spieringstraat en op de Groeneweg. Haar leven kreeg echter een tragische wending tijdens de Tweede Wereldoorlog.
Als Joods meisje werd het al snel duidelijk dat Edith's leven niet gewoon zou blijven. Haar vader, een huisarts, mocht geen patiënten meer ontvangen, en het gezin moest verhuizen naar de Burgemeester Martensstraat. Edith moest stoppen met school en kon niet meer naar het zwembad gaan vanwege haar Joodse afkomst. Uiteindelijk moest het hele gezin onderduiken, elk apart.
De expositie 'Edith Beek, een gewoon Gouds meisje' in Museum Gouda belicht het leven van Edith. De tentoonstelling bevat Edith's pop, foto's, door haar geschreven brieven en persoonlijke bezittingen, waaronder de tas van haar vader die hij naar de synagoge droeg. Directeur Femke Haijtema benadrukt de emotionele impact van het verhaal en de tentoonstelling.
Bepaalde onderdelen van de expositie raakten de museumdirecteur diep, zoals de namenlijst van Joodse Gouwenaars en de brief van de directeur van de Casimirschool waarin de namen van Joodse kinderen stonden die in 1942 van school werden gestuurd. Ook worden foto's, documenten en een emotioneel beladen brief van Edith aan haar ouders tentoongesteld.
De tentoonstelling herdenkt niet alleen Edith, maar ook de 43 andere Goudse kinderen die tijdens de oorlog zijn vermoord. Het verhaal van Edith dient als een boodschap tegen discriminatie, stigmatisering en uitsluiting, en benadrukt de menselijkheid van iedereen. Leerlingen van de Casimirschool spelen een speciale rol, waarbij ze een brief van Edith voorlezen.
Schrijfster Lianne Biemond heeft het boek 'Mijn naam is Edith' geschreven, dat het aangrijpende verhaal van Edith Beek vertelt. Biemond, die zich diep in het leven van Edith heeft verdiept, presenteert het boek in Museum Gouda. Haar onderzoek bracht haar naar alle plekken die Edith in haar korte leven heeft gekend, waardoor het verhaal van Edith onder haar huid kroop.